உலகெங்கும் தொழிலாளர் உரிமைச் சட்டங்கள் என்பவை போராடிப் பெறப்பட்டவைதான். எதுவும் எளிதாகக் கிடைத்துவிடவில்லை. அமெரிக்காவின் சிகாகோவில் நடந்த போராட்டத்தில் பலரது உயிரை அராசாங்க அதிகாரம் பறித்தது. அதன்பிறகே, தொழிற்சாலைகளில் 8 மணி நேரம்தான் வேலை என்பது சட்டமானது. அந்தப் போராட்டத்தின் நினைவாகத்தான் மே 1ஆம் நாள் உலகத் தொழிலாளர் தினமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. இந்தியாவிலும் வெள்ளைக்காரர்கள் ஆட்சியிலிருந்து சுதந்திர இந்தியா ஆட்சியாளர்கள்வரை பல கட்டங்களிலும் நடந்தப் போராட்டங்களின் விளைவாக தொழிலாளர்கள் உரிமை மற்றும் பாதுகாப்பு சார்ந்த 44 மத்திய அரசின் தொழிலாளர் சட்டங்கள் உருவாயின.
தற்போது மத்தியில் ஆட்சியில் உள்ள பா.ஜ.க. அரசு இந்த 44 சட்டங்களுக்குப் பதிலாக, 4 தொகுப்பு சட்டங்களைக் கொண்டு வந்துள்ளது. தொழிலாளர் நலன் சார்ந்த சீர்திருத்தம் இது என்று மோடி அரசு சொல்கிறது. காலத்திற்கேற்ற வகையில் சட்டங்கள் திருத்தப்பட்டிருப்பதாகவும், இதன் மூலம் தொழிலாளர்களுக்கான அடிப்படைத் தேவைகள் எளிதாக நிறைவேறும் என்றும் சொல்லி, உடனடியாக நடைமுறைக்கு கொண்டு வந்திருக்கிறது பா.ஜ.க. அரசு.
தொழில் நிறுவனங்களுக்கும் தொழிலாளர்களுக்குமான உறவு என்பது தொழில் வளர்ச்சிக்கு முக்கியமானது. இந்த உறவு என்பது ஒருவழிப்பாதையாக ஒரு போதும் இருக்க முடியாது. தொழிலாளர்களுக்கு வழங்கப்படும் உரிமைகளின் அடிப்படையிலேயே உறவு நீடிக்கும். மத்திய பா.ஜ.க. அரசு இதனைக் கருத்தில் கொண்டிருப்பதாக சொல்கிறது. அதற்கு சான்றாக இந்த 4 தொகுப்பு சட்டங்களில், அனைத்து தொழிலாளர்களுக்கும் சரியான நேரத்தில் குறைந்தபட்ச ஊதியம் வழங்கப்படும் என்றும், அனைத்து தொழிலாளர்களுக்கும் நியமனக் கடிதங்கள் (அப்பாயின்ட்மெண்ட் ஆர்டர்) கட்டாயமாக்கப்பட்டுள்ளது என்றும், ஓராண்டில் 180 நாட்கள் வேலைக்குப் பிறகு வருடாந்திர ஊதியத்துடன் கூடிய விடுப்பு வழங்கும் திட்டம் உள்ளது எனறும், நிலையான கால ஊழியர்களாக இருப்பவர்கள் நிரந்தர ஊழியர்களுக்கு இணையான சலுகைகள் பெறுவார்கள் என்றும், வெறும் ஓர் ஆண்டு பணிக்குப் பிறகு அவர்களுக்கு பணிக்கொடை வழங்கப்படும் என்றும் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்தத் தொழிலாளர் தொகுப்பு சட்டங்கள் குறித்து பெருமை கொள்கின்ற பிரதமர் மோடி, இதன் மூலம் ஆண்-பெண் தொழிலாளர்களுக்கிடையிலான சமத்துவமான ஊதியம் வழங்கப்படும் என்றும், தொழிலாளர்களுக்கான மருத்துவக் காப்பீடு உள்ளிட்ட பாதுகாப்பு அளிக்கப்படும் என்றும் தெரிவித்துள்ளார். மத்திய அரசின் இந்த சட்டத்தொகுப்புகளில் உள்ள பல அம்சங்கள் தமிழ்நாடு போன்ற முன்னேறிய மாநிலங்களில் ஏற்கனவே நடைமுறையில் இருக்கின்றன. அதே நேரத்தில், தொழிலாளர் பாதுகாப்பு சட்டங்கள் என மோடி அரசு சொல்வது அனைத்தும் தொழிலதிபர் பாதுகாப்பு சட்டங்களாகவே இருக்கின்றன என்று இடதுசாரிகள் குற்றம் சாட்டுகிறார்கள்.
ஒரு நிறுவனத்தில் 18,000 ரூபாய்க்கு மேல் ஊதியம் பெறுகிறவர்கள் தொழிலாளர் என்ற வரையறைக்குள் வரமாட்டார். அவருக்கு இந்த சட்டத் தொகுப்புகளின் பாதுகாப்பு பொருந்தாது. அதாவது, சூப்பர்வைசர் மற்றும் அதற்கு இணையான பணியில் இருந்தாலும் அவர்களுக்கும் பொருந்தாது. நிலையான கால ஊழியர்களுக்கு நிரந்தர ஊழியர்களுக்கு இணையான ஊதியம் என்று சொல்வதன் மூலம், நிரந்தர வேலைவாய்ப்பு என்பதே எதிர்காலத்தில் இல்லாமல் செய்து, எப்போது வேண்டுமானாலும் வேலையைவிட்டு நீக்கப்படும் தொழிலாளர்களாகவே அவர்கள் அச்சத்துடன் வாழ வேண்டிய நிலை ஏற்படும். ஆண்டுக்கு 180 நாட்கள் வேலை என்று சொல்வது, கேட்பதற்கு நன்றாக இருந்தாலும் நடைமுறையில், ஒரு நாளைக்கு 8 மணி நேரம் வேலை என்பதை 12 மணி நேரம் வரை நீடிப்பதற்கு தொழிற்சாலைகளுக்கு வாய்ப்பை வழங்குகிறது இந்த புதிய சட்டத் தொகுப்பு. தொழிற்சங்கங்கள் அமைப்பதற்கான விதிமுறைகளில் பல புதிய கடினமான கட்டுப்பாடுகள் கொண்டு வரப்பட்டிருப்பதால் சங்கங்களை தொழிற்சாலை நிறுவனங்களே தங்கள் வசதிக்கேற்ப கையாளும் அல்லது தொழிற்சாலை நிறுவனத்திற்கு வேண்டியவர்கள் மட்டுமே சங்கத்தில் பொறுப்புகளில் இருக்க முடியும். இதன் மூலம், அரசும் நிறுவனமும் அளிக்கும் சலுகைகளை மட்டுமே தொழிலாளர்கள் எதிர்பார்க்க முடியும். தங்களின் உரிமைகளுக்காக அவர்கள் குரல் எழுப்ப முடியாத நிலை உருவாகியுள்ளது என்று கம்யூனிஸ்ட் கட்சியினரும் தொழிற்சங்கத்தினரும் தெரிவித்துள்ளனர்.
நேரடிய அந்நிய முதலீடுகள், அதன் மூலமாக பன்னாட்டுத் தொழில்நிறுவனங்கள், அவற்றுக்கேற்ற தொழிலாளர்கள் என்பதுதான் இன்றைய இந்தியாவின் தொழில் வளர்ச்சி. எனவே முதலாளிகளைக் கருத்திற்கொண்டே தொழிலாளர் சட்டங்கள் உருவாக்கப்படுகின்றன. தேசிய இரண்டாவது தொழிலாளர் ஆணையம் அளித்த பரிந்துரைகளை மோடி அரசு புறக்கணித்துவிட்டது. 1940 முதல் 2025 வரை 46 முறை கூட்டப்பட்ட இந்திய தொழிலாளர் மாநாடு மோடியின் பா.ஜ.க. ஆட்சியில் ஒரு முறை கூட நடத்தப்படவில்லை. அதனால்தான் இந்த சட்டங்கள் தொழிலாளர் பாதுகாப்பு சட்டமா? தொழிலதிபர்கள் பாதுகாப்பு சட்டமா? என்ற கேள்வி எழுகிறது.
About the Author
